Derde zomernieuwsbrief
Door: Anne-Lise
Blijf op de hoogte en volg Anne-Lise
09 Augustus 2016 | Albanië, Mushqeta
Het is maandag morgen de eerste dag van de KBW. Het programma begint om 9.00 uur, maar de eerste kinderen staan al voor achten voor het hek te wachten.
De jongeren uit Huizen brengen alles wat nodig is aan knutselwerkjes, kleurpotloden, scharen en spelletjes naar beneden. Maarten en het team van de kerk uit Tirana zijn er ook al. Het muziekgroepje zet alles klaar en dan kan het feest beginnen. Maarten opent eerst het kamp en daarna wordt onder begeleiding van Maarten met de piano, Joke en Tijme het zoontje van Maarten op de gitaar en Gelinde op de dwarsfluit de liederen gezongen. Er worden nieuwe liederen aangeleerd. Door de kinderen wordt er uit volle borst meegezongen.
Dit jaar is het thema: Aan tafel. In de Bijbelverhalen is Jezus bij mensen om te eten, of het is een verhaal dat Jezus vertelt, waarin samen gegeten wordt. Tijdens die maaltijden gebeuren er dingen en vertelt Jezus dingen, die gaan over Wie Hij is. Vijf dagen lang genieten we samen met de kinderen van de Bijbelverhalen, het zingen en knutselen met elkaar. Ook wordt er gevoetbald en gevolleybald.
De eerste dag: “De Koninklijke bruiloft” een tafel vol gasten. Iedereen is welkom.
Tweede dag: “de voetwassing” een tafel vol liefde! Jezus, laat zien hoe het leven geleefd mag worden.
Derde dag: “ Emmaüsgangers” Een tafel vol verrassing! Jezus, is er altijd bij want Hij leeft!
De vierde dag: “De verloren zoon” Een tafel vol feest! Hij nodigt je uit om terug te komen als je van Hem afgedwaald bent.
Vijfde dag: Zachëus “een tafel vol geluk” Jezus, wil de belangrijkste zijn in jouw leven, jou het echte geluk geven.
Alle vijf de dagen staan in het teken van “samen eten”, je eet met mensen bij wie je hoort. Als je met elkaar aan tafel zit, leer je elkaar goed kennen. Aan tafel deel je lief en leed. Samen eten verbindt. Wat kun je genieten van een gezamenlijke maaltijd met mensen van wie je houdt. ‘met elkaar aan tafel gaan ‘herinnert ons aan een belangrijk aspect van Wie Jezus is: Hij zoekt mensen op en eet met hen. Eten is in het Jodendom een diepe vorm van gemeenschap. Aan tafel laat Jezus zien van wie Hij is en hoe het leven er met Hem uitziet. Het zijn tekenen van Zijn Koninkrijk. Hij laat zien wie er bij Hem welkom zijn en hoe je bij Hem welkom bent.
Voor de oudere kinderen is er alleen de eerste avond een programma en de derde avond in de kerk van Maarten en Gerdien. De laatste avond is er ook vuurwerk als afsluiting van de KBW. De foto’s laten zien dat we mogen terug zien op een heel gezellige KBW met elkaar. Tussen en tijdens de kampweek is er ook geklust door de jongeren. Best een opgave nu de temperaturen boven de 40 graden zijn. Ruben en Herman hebben deze projecten begeleidt dus Herman zal hierover in de volgende nieuwsbrief schrijven. Herman kwam terug uit Mihajas met een schaap. Deze heeft de groep als dank voor al het werk gekregen van Fatime. Volgende week gaan we het schaap weer terug brengen bij haar. Een schaap is een kuddedier dus heeft gezelschap nodig. Hier staat hij alleen en dat is zielig.
Zaterdag gaan we met de hele groep afscheid nemen van Fatime in Mihajas. Fatime is heel emotioneel en moet huilen. Ze is zo dankbaar. Ze zegt tegen ons dat ze eindelijk het gevoel heeft dat ze er ook bij hoort. Haar huisje ziet er nu zo mooi uit, en netjes opgeruimd. Ze heeft zich gewassen en opgeknapt en op een tafeltje wat we daar neergezet hebben staat een schaal snoepjes die ze speciaal voor deze gelegenheid gekocht heeft. Als een koningin zit ze midden in de kamer op een stoel. Ze gaat de klussers missen dat is een ding wat zeker is. We nemen afscheid van haar, en gaan verder het dorp in om nog meer gezinnen te bezoeken en eten uit te delen. We hebben de keus aan de jongeren overgelaten: Of de laatste dag naar het strand of het bergdorp Mihajas in te gaan en de gezinnen te bezoeken om zo nog meer te laten zien en te proeven in welke omstandigheden de mensen leven. Alle gezinnen krijgen een voedselpakket. Dit gaat de jongeren niet in de koude kleren zitten. We gaan naar de blinde mevrouw die we ook vorig jaar bezocht hebben, ze ligt ziek op bed in een armoedige kamer vol met rotzooi, maar toch komt ze even haar bed uit om ons gedag te zeggen. Het wordt voor sommige van de groep te veel als ze zien in welke omgeving deze vrouw woont. Het is vies en stinkt. We geven het eten af geven een dikke knuffel aan het vrouwtje en gaan weer verder het dorp in We delen eten uit en voor de kinderen hebben we gebreide truien, sokken en sjaals gebreid door de dames groep uit Blaricum. Als alles is uitgedeeld rijden we weer terug naar Mushqeta, het is genoeg geweest voor vandaag. De groep zal nog vaak terug denken aan de bezoeken die we hebben afgelegd. Ze hebben met eigen ogen kunnen zien hoe veel, van deze families leven. Ze zijn terecht gekomen in een totaal andere wereld, die niet is te vergelijken met “Ons Nederland” waar zij vandaan komen. Maandag hopen de jongeren weer terug te gaan. Hopelijk zullen zij alle ellende die zij hebben gezien niet gauw vergeten en dit alles door vertellen aan hun families en vrienden. De jongeren hebben gezien hoe groot de nood nog steeds is. Wij spreken de wens dan ook uit dat zij zich niet alleen in Albanië hebben ingezet voor de kinderbijbelweek en de renovatie projecten maar dit ook in Huizen blijven doen. Tenslotte hebben wij de nodige (financiële) middelen, maar bovenal gebed nodig om dit zo mooie en belangrijke werk te kunnen en mogen blijven doen. Hem daarvoor de dank. Zondag gaat de hele groep weer naar de kerk van Maartenen Gerdien, Ik (Anne-Lise) moet op condoleance bezoek bij een familie waar een zoon is overleden. Een jongen van 17 jaar. In juni heeft hij een auto ongeluk gehad. Een dronken tegenligger botste frontaal op de auto waar de jongen in zat. Hij heeft2 maanden in het ziekenhuis gelegen met een gebroken rug en inwendig letsel. Hij heeft 2 maanden aan het zuurstof gelegen. Zaterdagmiddag is hij alsnog overleden aan de verwondingen. Zamira, Elske en ik gaan condoleren bij de familie. We zien hier een stukje traditie van de Albanese cultuur. De mannen en vrouwen zitten gescheiden. De mannen in het huis bij de buren, de vrouwen in de kamer bij de kist van de jongen. Iedereen is in het zwart, en iedereen huilt, het is een grote klaagzang daar in die kamer. Ik word er benauwd van, en ben dan ook blij als ik die kamer kan verlaten. Om 13.00 uur zal de jongen worden begraven, en volgens de traditie gaan alleen de mannen naar het kerkhof en blijven de vrouwen thuis.
Het verdere van de zondag wordt in alle rust doorgebracht, Maarten komt nog even afscheid nemen van de groep en daarna wordt er gegeten, en gaan velen even een tukkie doen.
En dan is het maandagmorgen. Het zit er weer op. De koffers zijn ingepakt, de minibus staat voor en we gaan richting vliegveld. Het is weer tijd om naar huis te gaan. Wat hebben we een mooie tijd gehad met elkaar. Een tijd van plezier maar ook vol emoties. Het was niet altijd makkelijk voor de groep, de Kinder Bijbelweek, het klussen en de bezoeken aan de families heeft indruk achter gelaten. De temperaturen waren ver boven de 40 graden dus ze zijn moe. Het is mooi geweest, tijd om weer naar huis te gaan. Lieve groepi Holandeze, we zullen jullie missen. Heel hartelijk dank voor alle momenten die jullie met ons gedeeld hebben. Jullie waren een fijne groep. Marrie en Gerrit onze chef-koks ook jullie heel hartelijk dank dat jullie ons hebben willen helpen.
Groeten uit Albanië,
Herman en Anne-Lise
-
09 Augustus 2016 - 19:18
Theus Visser:
Ik heb met veel plezier het verslag gelezen en de foto,s bekeken, daar kan je alleen maar gelukkig van worden al die stralende gezichtjes van die kinderen. Jullie zijn allemaal grote toppers die dit weer hebben neer gezet als vrijwilligers, met speciale dank aan twee hele grote toppers Herman en Anna. -
09 Augustus 2016 - 20:33
Bep Slop:
Wat een mooi verslag en wat hebben jullie weer veel voor deze
Mensen kunnen doen geweldig Gods zegen op jullie mooie werk,En ik wens jullie allen een behouden thuiskomst
bep slop
-
10 Augustus 2016 - 09:48
Gerrit En Joyce Bout:
Lieve Herman, Anne-Lise en allen,
Wat een veelbewogen tijd hebben jullie achter de rug. Een mooie KinderBijbelWeek, flink geklust en indringende en emotionele bezoeken aan de dorpen. Dat zal zeker indruk gemaakt hebben op de jeugd. Geweldig dat ze zich zo hebben ingezet en jullie konden laten zien aan een nieuwe generatie hoe Jezus ook in Albanie aan het werk is. En hoe jullie daar handen en voeten aan geven. Geweldig!
Gods zegen voor de rest van jullie verblijf en hartelijke groet,
Gerrit en Joyce Bout -
10 Augustus 2016 - 16:39
Anne-Marie:
Heerlijk al die blije koppies.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
