Zesde reisverslag

Zaterdag 28 juli t/m vrijdag 3 augustus. Kinderbijbelweek.

Zaterdag heeft Herman de laatste inkopen gedaan voor de kinderbijbelweek welke maandag hoopt te beginnen. 1200 blikjes drinken, 600 broodjes en ook nog eens 600 ijsjes. Later in de week zal blijken dat er nog eens 600 blikjes met drinken, 300 ijsjes en 300 broodjes moeten worden bijgekocht. Terwijl Zamira, Elske en ik de kleurplaten aan het kopiëren zijn gaan Herman en Dennis op zoek naar platte keien bij de rivier. Deze keien hebben wij nodig i.v.m. het thema van de kinderbijbelweek.
Samen met Zamira, haar broer Genti en ik namen wij de Bijbelverhalen nog eens door en verdeelden wij onze taken.
We gingen op tijd naar bed want het kon wel eens een drukke en warme week worden.

En ja hoor, maandagmorgen lagen de eerste kinderen al met hun neus op de grond onder de poort van ons terrein door te kijken. Normaal komen er de eerste morgen van de kinderbijbelweek ongeveer 80 kinderen. Als het 10 uur is en alle kinderen op hun stoel in de buitenlucht zitten tellen we 141 kinderen. Dit gaat wat beloven.

De broer van Zamira, die samen met zijn vrouw, zijn uitgezonden als een zendingsechtpaar in Kosovo opent de kinderbijbelweek. Daar waar de kinderen uit de omliggende bergdorpen al maanden naar uitgekeken hebben is nu werkelijk begonnen. Ondanks temperaturen rond de 40 graden hebben wij er als team ook echt zin in. Je doet het tenslotte niet voor jezelf. We gunnen de kinderen een fijne week en het belangrijkste is dat er iets mag blijven hangen bij de kinderen van de Bijbelverhalen die zij horen en de liederen die zij leren en zingen.

Om alle vijf de dagen samen te vatten van de kinderbijbelweek wil ik hieronder alle dagelijkse verhalen omschrijven.

Dit jaar gaan we bouwen met stenen en keien.
We gebruiken deze thema’s:

Maandag: Steengoede herinneringen - Jozua 3+4
Dinsdag: Steengoede actie - 1 Samuel 17
Woensdag: Steengoede regels - Exodus 19: 16 – 20:21
Donderdag: Steengoed plan - Matheus 7: 24-27
Vrijdag: Steengoed leven - Matheus 27: 27-66+2

We gaan zingen, bidden, luisteren naar een verhaal uit de Bijbel, een werkje maken kortom we gaan er een hele leuke gezellige week van maken.
Maandagmorgen beginnen we om 10.00 uur met het zingen van de bekende liederen.
Hierna gaan we luisteren naar het Bijbelverhaal n.a.v. Jozua 3 en 4. Er is een behoorlijke opkomst en alle kinderen worden in 5 groepen verdeeld. In dit verhaal deed God een wonder. Hij wilde laten zien dat hij keisterk is, dat zelfs de rivier moet stoppen voor Hem. We vertellen de kinderen hoe de Heere de rivier liet opdrogen en deze droog hield tot iedereen was overgestoken. Hoe Jozua twaalf mannen, uit iedere stam één, de opdracht gaf om een steen van de bodem te pakken. En die stenen moesten als een gedenkteken opgestapeld worden. Later als mensen vragen waarom deze stenen hier liggen, en wat zij te betekenen hebben kunnen we vertellen dat deze stenen een herinnering zijn aan het verbazingwekkende wonder, hoe het volk Israel over de drooggevallen grond de Jordaan overstak. We vertellen de kinderen dat diezelfde God nog steeds zorgt voor ons. Iedere dag. Dat moeten we nooit vergeten en dat mogen we altijd doorvertellen. Dit is een Steengoede herinnering.
Na de vragen gaan we kleuren knippen,kleuren en plakken. De oudere groepen maken een steen met een tekst. De kinderen krijgen een ijsje en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan.
Om zes uur zij alle kinderen weer terug, en gaan we spelletjes doen. Er wordt gesjoeld, getafeltennist, en er wordt muziek gedraaid. Alle kinderen krijgen een lekkere koek en wat te drinken. Iedereen vind het jammer als het 20.00 uur is en het tijd is om naar huis te gaan. De eerste dag van de kinderbijbelweek is voorbij en we mogen terug zien op een fantastische dag.

Dinsdag: Steengoede actie - 1 Samuel 17
Ook vandaag beginnen we eerst met zingen van de bekende liederen. Hierna wordt er een gebed uitgesproken door een jongen van de oudste groep. Als iedereen weer in zijn groep zit kan het Bijbelverhaal beginnen.Het verhaal dat we vandaag lezen is heel bekend en heel spannend. Zelfs wie nog nooit in Bijbel heeft gelezen, heeft wel eens van David en Goliath gehoord. De Israëlieten heetten wel het volk van God, maar ze gedroegen zich niet zo. En Saul, die nog steeds koning was, ook niet. Het gevolg was dat de mensen niet gelukkig waren en doodsbang voor hun vijanden. Daar begint het verhaal mee: het leger van de Filistijnen aan de ene kant en de Israëlieten aan de andere kant. Zullen ze elkaar aanvallen? Dan komt Goliath, de reus, uit het leger van de Filistijnen naar voren en de schrik slaat de Israëlieten om het hart. Angst komt altijd van de duivel, de grote vijand van God. De Filistijnen vonden het prachtig om de Israëlieten zo bang te zien. Die zouden ze gemakkelijk kunnen verslaan!”kom maar op als je durft!” riep Goliath. Maar de Filistijnen bibberen van angst, koning Saul ook. Maar God had een nieuwe koning gekozen in Sauls plaats: David. Hij was niet bij het leger, maar bij de schapen van zijn vader. Toch zou hij het zijn die de reus Goliath versloeg. Niet een grote sterke vechtersbaas met een helm, zwaard en speer, maar een jongen die op God vertrouwde. Goliath lacht. Denk je dat je van mij kunt winnen? Je lijkt wel een dwerg. Met zware stappen loopt Goliath richting David. David pakt snel een steen en stopt hem in zijn slinger. Ik weet zeker dat ik van jou kan winnen Goliath, want God helpt mij! David zwaait met zijn slinger. De steen vliegt naar het hoofd van Goliath, en daar lig Goliath uitgeschakeld op de grond. Alle soldaten hebben staan kijken en ze juichen! Goliath is verslagen! David heeft gelijk: vertrouw op God…..Hij helpt. De kinderen hebben allemaal ademloos geluisterd en vonden het een spannend verhaal. De kinderen vonden het een steengoede actie.
Ook nu wordt er weer volop geknutseld en gekleurd. Er is weer ijs en limonade. Moe en voldaan gaat iedereen om 12.30 weer naar huis. Om 18.00 uur is iedereen weer terug voor de spelletjes en hebben we weer een gezellige avond.

Woensdag: Steengoede regels - Exodus 19: 16 – 20:21
Als alle kinderen in hun groep zitten gaan we vertellen over de tien geboden. We vertellen de kinderen dat als je aan een spel wilt meedoen, moet je de spelregels kennen, anders zul je er niet veel van terecht brengen.En je moet ze ook goed oefenen, net zolang tot je ze uit het hoofd kent. Je vind overal regels en wetten waaraan je je moet houden. Die regels zijn niet altijd fijn, maar wel nodig. Denk maar aan de verkeersregels. Wat denk je dat er gebeurt als je je niet aan de regels houdt om rechts te rijden? Zo heeft God ook aan zijn volk, toen het nog door de woestijn trok, een aantal regels gegeven. De tien geboden. Als ze die zouden gehoorzamen zouden ze voor veel narigheid bewaard blijven en zou God altijd voor hen zorgen De oudste groepen schrijven de tien geboden in een schrift. De tekst voor deze dag: Gij zult de Heere, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. Dit is het grote en het eerste gebod. Het tweede, daaraan gelijk, is Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Dit geven we ze mee naar huis en mogen ze uit het hoofd leren. Het zijn steengoede regels, en we mogen dankbaar zijn dat de Heere God ons die heeft gegeven. Voor de kleintjes zij er weer kleurplaten. En natuurlijk voor iedereen is er drinken en wat lekkers. We doen spelletjes met waterballonnen. Vanaf 18.00 uur kan er weer volop gesjoeld worden, en ik kan jullie wel zeggen dat met namen de meisjes erg fanatiek zijn, en hoge punten scoren. Maar ook aan deze dag komt een einde en gaat iedereen weer voldaan naar huis.

Donderdag: Steengoed plan - Matheus 7: 24-27
Vandaag horen we hoe de Heere Jezus et ene verhaal na het andere verhaal verteld. De mensen luisteren met open monden. Wanneer Jezus iets vertelt, is dat niet zomaar een verhaaltje. Hij wil je iets leren. Over God. Over zichzelf. Over het leven met God. Ik heb jullie veel verteld, zegt Jezus. Maar nu moeten jullie dat niet alleen aanhoren. Jullie moeten ook doen wat ik jullie gezegd heb. Leef zoals God het graag wil.
Luister, Ik vertel jullie twee korte verhalen. Het eerste verhaal gaat over een man die een nieuw huis wil bouwen. Hij wil het graag goed doen. Het moet een stevig huis worden. Hij zoekt een goede plek voor het huis. Dat is niet gemakkelijk. De ene plek is te dicht bij het water en de andere plek juist te ver bij vandaan. Weer een andere plek lijkt erg mooi, maar dan zou het huis scheef komen te staan. Na lang zoeken heeft de man de perfecte plek gevonden. Op een rots. Daar zal zij huis stevig en veilig staan. Als het huis klaar is gaat het hard regenen. Maar het regent niet alleen het stormt ook. Gelukkig kan het huis op de rots daar goed tegen. Door al de regen wordt de rivier heel breed, maar bij het huis op de rots kan het water niet komen, want dat staat veilig en hoog op de rots. Wanneer je doet wat ik je vertel lijk je op deze man, zegt Jezus. Jouw leven is dan als een huis dat tegen een stootje kan. Ik ben de Rots om op te bouwen.
Het tweede verhaal gaat over een andere man die ook een huis wil bouwen. Hij wil graag dat zijn huis snel klaar is. Hij heeft al een plek gevonden. Maar de plek is vlak bij de rivier. De man bouwt zijn huis op het zand. Dat is lekker snel en gemakkelijk. Het huisje is niet zo mooi en ook niet zo stevig. Maar al gauw kan hij er in wonen en daar gaat het om. Dan gaat het hard regenen en stormen. Het dak kan er niet tegen en begint te lekken. Het zand onder het huis spoelt weg en het huis komt in de rivier te staan. En dan…stort het huis in. Het is weg. Je ziet er niets meer van terug. Wanneer je niet doet wat ik je vertel, zegt Jezus lijk je op deze tweede man. Jouw leven is dan een huis dat niet stevig is en zomaar in elkaar stort. De mensen begrijpen heel goed wat Jezus hen duidelijk wil maken. Ze zeggen tegen elkaar dat ze willen lijken op de man die een stevig huis bouwt! Ze willen doen wat Jezus zegt. Ze willen Hem volgen. Het is een steengoed plan om je leven op Jezus te bouwen. De kinderen gaan weer hard aan de slag met knutselen en de ouderen gaan een balspel doen met Genti. Om 18.00 is iedereen weer present en is het weer heel gezellig in en rond het kinderhuis. Het lijkt wel of er steeds meer kinderen komen.

Vrijdag: Steengoed leven - Matheus 27 en 28.
Vandaag vertellen we de kinderen het verhaal van de opstanding. We horen hoe verdrietig de vrienden van Jezus waren. Vreselijk, Jezus is gekruisigd en gestorven. Ze praten erover met elkaar. De vrouwen hebben nog een plan. Het lichaam van Jezus insmeren met kruiden. Dat heeft Hij verdiend. Het is het laatste wat ze nog voor Hem kunnen doen. Hij was altijd zo goed voor de mensen. Hij luisterde, genas zieke, leerde hen over God de vader, en Hij heeft zelfs dode mensen weer levend gemaakt. Het was zo oneerlijk, onrechtvaardig. Dan gaan de vrouwen op weg. We kunnen nooit het graf in zegt Maria, de steen is veel te groot en te zwaar. Die krijgen wij met z’n drieën nooit weggerold. Ze overleggen dat ze misschien nog wel en oplossing kunnen bedenken. Plotseling begint de aarde te schudden, een aardbeving, wat akelig. Wanneer de aarde tot rust komt gaan de vrouwen verder. Bij het graf vinden ze de steen weggerold, er zit iemand op de steen. Geen man of vrouw. Iemand die licht straalt en er anders uitziet. Het is een engel. Een boodschapper van God. Voor de vrouwen maar iets kunnen zeggen, zegt de engel: Wees maar niet bang, want ik weet dat Jullie Jezus zoeken. Hij is hier niet. Denk maar terug aan wat Hij jullie verteld heeft. Hij zou uit de dood opstaan. Ga naar Jezus vrienden en vertel het hun.
Nog even kijken de vrouwen om naar het open graf.. Dan hollen ze weg, bang en blij tegelijk. Ze gaan het vertellen aan alle vrienden van Jezus. Maar wie is daar op de weg. Wie groet hun zo vriendelijk? Dromen ze.? Het is Jezus zelf! Jezus roepen ze . Dank U, dank U!, ze zijn blij en bang tegelijk. Vol liefde kijkt Jezus hen aan. terwijl Hij zegt: Niet bang zijn, alles is nu goed! Gaan jullie maar vlug naar mijn vrienden in de stad. Daar zullen zij mij ook zien.
Heel snel gaan ze naar de stad en vertellen alles van de engel en van Jezus vooral. Jezus leeft! Een nieuw begin, een steengoed leven voor iedereen die op Jezus vertrouwt en Hem liefheeft.

Voor de oudste groep is er een film over het leven van Jezus in het albanees. En de andere gaan weer knutselen. Er is weer lekker ijs en drinken. Ook vanaf 18.00 uur is het weer een en al gezelligheid. Deze avond telt maar liefst 200 kinderen en vanmorgen 185. Wat een opkomst. Vijf dagen lang ongeveer 350 kinderen bezig houden met een temperatuur van bijna 40 graden. De laatste dag waren er zelfs meer dan 400 kinderen. Elke avond na de kinderbijbelweek brachten Herman en Dennis de kinderen met ons autobusje en nog een andere auto naar huis in de omliggende bergdorpen. Als je zag hoeveel kinderen er elke avond meer in het autobusje werden gepropt om naar huis te worden gebracht. Het leek wel vlees in blik, er was geen plekje meer over. Onderweg naar huis zongen dan de kinderen uit volle borst de versjes die ze die dag tijdens de kinderbijbelweek hadden geleerd. Dit was een genot om aan te horen. Het was haast niet te doen, maar wat was het gezellig. Net als voorgaande jaren wordt er weer vuurwerk afgestoken. Alle jongens krijgen een pet van de SNS bank. Alle meisjes krijgen slippers van Pink Ribbon. We kunnen niet anders zeggen dan dat het een heel geslaagde kinderbijbelweek is geweest. We hebben genoten, en de kinderen willen volgende week weer komen. Slechts een fanatieke moslim vader haalde zijn zoontje weg tijdens de kinderbijbelweek. Echter een probleem voor de vader, binnen een kwartier was het jongetje via een omweg weer op het terrein van het kindertehuis aanwezig. Zels de kinderen van de huidige burgemeester waren aanwezig. Dit is de burgemeester waar het afgelopen jaar geen samenwerking mee mogelijk was. Maar 5 dagen zijn intens en genoeg. Laten wij hopen en bidden dat ook deze kinderbijbelweek nog tot zegen mag zijn. Dit jaar was het de tiende kinderbijbelweek. We mogen er toch van overtuigd zijn dat al de Bijbelverhalen en versjes die de kinderen de afgelopen jaren geleerd hebben in hun harten zijn gegrift. Dat de Heere God door middel van de Heilige Geest hierop mag doorwerken. Dat is onze grootste wens en bede.
Volgende week zijn de kleinere kinderen aan de beurt. Ook gaan we weer verder met het bezoeken van de straatkinderen en families. Het gewone werk wacht weer. Maar eerst hebben we weekend en daar gaan we zeker van genieten.
Herman heeft de afgelopen week ook niet stil gezeten. Veel kleine klusjes, mankementen moesten er worden gerepareerd. De muren van de speelkamer en het klaslokaal waar de kinderen hun huiswerk maken moesten worden gewit. Ook werd wat gedaan aan de water voorziening zodat er de komende weken toch nog voldoende water is om onder andere de toiletten door te spoelen. Gezinnen werden er door Herman en Dennis bezocht die in aanmerking komen voor het maandelijkse voedsel project. Dit zijn gezinnen met meestal jonge kinderen waar de vader of moeder van zijn overleden. Deze gezinnen hebben absoluut geen inkomsten.
Afgelopen woensdag kregen wij een gepland bezoek van Maarten en Gerdien Blom met hun 3 kinderen. Dit echtpaar hoopt begin volgend jaar naar Albanie te komen en zich te vestigen en komen wonen in Mushqeta. Het is de bedoeling dat beiden, in samenwerking met onder andere de Gereformeerde Zendings Bond als hoofdmotor, een gemeente in en rondom Mushqeta hopen te stichten.
Het werd een intensieve dag. Eerst werd door hen de kinderbijbelweek bezocht. Daarna is Herman met ze op pad gegaan en heeft met hun de bergdorpen laten zien waar wij al vele jaren hulp mogen verlenen. Ook werden er een aantal gezinnen bezocht die op de lijst staan voor maandelijkse voedselhulp. Daar het bijna het einde van de maand was kregen deze gezinnen tijdens ons bezoek met Maarten en Gerdien Blom dan ook een voedselpakket om zo de maand augustus weer door te komen. Nadat wij samen tussen de middag wat gegeten hadden gingen wij verder op pad. Het waterproject werd bezocht, zo ook de beide opgeknapte huisjes van Fadil in Mihajas en het huisje van Walbona met haar man, de zus van onze werknemer Plump. Beide huisjes zijn verleden jaar weer bewoonbaar gemaakt door de stichting “Ep en Vloet “. De voormalige kerk in Ybe werd bekeken en een vrouw was bereid om de deur van het slot te doen zodat wij het gebouw van binnen konden bekijken. We kregen wat verfrissing, niet in de vorm van limonade maar wij werden verrast met een fikse regen en onweersbui. Nadat er drie maanden geen druppel regen was gevallen was dit wel heel erg lekker. We reden nog wat rond in de omgeving en om ongeveer vier uur waren wij weer bij ons thuis en konden ons te goed doen aan een lekkere bak Hollandse koffie.
Er werd nog een hele tijd met elkaar over en weer gesproken. Uiteraard hadden Maarten en Gerdien veel vragen. Deze vragen waren voor het merendeel van praktische aard zoals toekomstige huisvesting, scholing voor hun 3 kinderen en over de bevolking in en rondom Mushqeta.. Een ding was hun deze dag wel duidelijk geworden: Willen zij hun werk in de toekomst naar behoren kunnen doen dan zullen zij hun Volkswagen Passaat aan de kant moeten doen en een auto moeten aanschaffen die wat sterker is en wat hoger op de wielen staat.
Aan het einde van de dag nemen wij afscheid. Al met al een fijne ontmoeting in de hoop dat wij ze een goede indruk hebben kunnen geven van het werk wat wij mogen doen en het gebied waarin zij D.V. begin 2013 hopen te gaan werken.
De resterende dagen deze week wordt er door Herman vroeg opgestaan. Van zes uur in de morgen tot ongeveer 12 uur kon er nog redelijk worden gewerkt. Daarna stegen de temperaturen soms tot 42 graden. Het zou onverantwoord zijn geweest om dan door te gaan met het werk. Als de zon dan onderging om een uur of zes dan was er altijd nog wel tijd om een aantal gezinnen te bezoeken of om wat werkzaamheden in en om het kindertehuis te verrichten.
Als we dan s’avonds rond een uur of negen klaar waren met ons werk dan konden wij in de koelte van de avond dan ook echt genieten van een heerlijke bak Hollandse koffie.
Woensdag hopen Herman en Dennis weer naar Nederland terug te gaan. Het werk in Huizen wacht weer. Voordat beiden weer terug gaan zal er nog het nodige moeten worden geregeld. Het was fijn ze hier te hebben, beiden hebben ons een hoop werk uit handen genomen.
Nu is het maandagmorgen, de kinderbijbelweek voor de allerkleinsten zal zo dadelijk beginnen. Laten wij hopen op een goede en fijne tweede kinderbijbelweek.

Hartelijke groeten vanuit Albanie, Herman en Anne-Lise.